Garshasp

This is Persia!

Są gry, które tak absorbują naszą uwagę, że nawet długo po wyłączeniu komputera wspominamy je z uśmiechem na twarzy. Są jednak też takie, do których siadamy na kilkadziesiąt minut tylko po to, aby rozruszać szare komórki lub wyładować emocje. Garshasp jest niewątpliwie jednym z takich tytułów – prosty, przyjemny i absolutnie niewymagający myślenia.

Czasem odnoszę wrażenie, że czas, kiedy gry wymagały od nas myślenia, kreatywności i przełamywania szablonów, minął bezpowrotnie. To wszystko możemy znaleźć w produkcjach niezależnych, które często urzekają swoim oldschoolowym stylem wykonania, sprawiając przy tym, że w oku kręci się łezka na wspomnienie starych czasów, ale obecne superprodukcje są projektowane tak, by ucieszyć możliwie największą liczę odbiorców i nie przytłoczyć przy tym poziomem trudności. Efekt? Nawet mniej wytrawni gracze przechodzą je spacerkiem.

Garshaspa trudno zakwalifikować do grona wysokobudżetowych tytułów, za którymi stoją znani wszystkim producenci. Grę zaprojektowało bowiem irańskie studio Fanafzar Game, które właściwie jeszcze niczym nie zasłynęło w branży. Można się zatem spodziewać, że ograniczeni budżetem deweloperzy nie nawiązali efektami swojej pracy realnej rywalizacji z takimi hitami, jak Prince of Persia, Darksiders czy chociażby God of War. Nie zmienia to jednak faktu, że gra jest warta uwagi. Dlaczego? Zapraszam do lektury recenzji.