ASUS 9800GT Matrix

Rarytas dla graczy i komputerowych entuzjastów

Nieustanna konkurencja na rynku kart graficznych sprawia, że producenci sprzętu komputerowego na każdym kroku starają się prześcignąć rywali tworząc coraz to nowsze i szybsze karty graficzne. Efektem ubocznym takiego działania jest fakt, że karty stają się coraz większe, coraz głośniejsze a także coraz bardziej prądożerne. Czy da się jednak opracować kartę, która będzie w sobie łączyć najwyższą wydajność oraz ciszę i energooszczędność? Specjaliści z firmy ASUS udowodnili że tak, tworząc serię ASUS Matrix.

Do serii ASUS Matrix należą GeForce 9600GT, 9800GT, a także Radon HD 4850 i HD 4870. Właściwości tych kart zaprezentujemy na przykładzie modelu EN9800GT MATRIX/HTDI/512M.

Zawartość zestawu

Kartę otrzymujemy w standardowych rozmiarów (to jest w bardzo dużym), srebrno-czarnym opakowaniu. W środku nie znajdziemy w zasadzie nic ciekawego – zaledwie dwie płyty ze sterownikami, instrukcję obsługi oraz komplet niezbędnych przejściówek. Oczywiście nie mogło zabraknąć samej karty, która bez wątpienia jest najciekawszą częścią całego zestawu.

Już na pierwszy rzut oka widać, że jest to karta wyjątkowa, na którą nie każdy może sobie pozwolić. Czarna płytka PCB idealnie komponuje się z aluminiowym radiatorem oraz wykonaną z metalu jego czarną obudową. Całość dopełnia pomalowany na czarno śledź.

Chłodzenie

Karty z serii Matrix na tle konkurencji wyróżnia hybrydowy system chłodzenia. W modelach 9600GT, 9800GT i HD 4850 jego głównym elementem jest bazujący na trzech ciepłowodach radiator. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że zasada jego działania jest podobna do referencyjnych coolerów kart HD 4870 (tłoczone przez turbinę powietrze wpada w plastikowy tunel, przepływa przez blaszki radiatora, a następnie zostaje wyrzucone poza obudowę). Tak jednak nie jest! Spytacie dlaczego? Takie rozwiązanie ma podstawową wadę – gdy wentylator się nie kręci nie ma przepływu powietrza, przez co układ chłodzenia najzwyczajniej przestaje spełniać swoje zadanie.
W kartach ASUS Matrix turbina rozdmuchuje zassane powietrze dookoła. Część przelatuje przez blaszki radiatora umieszczone wokół turbiny i wędruje z powrotem do obudowy. Kolejna część przelatuje przez żeberka ustawione wzdłuż karty i opuszcza obudowę. Wadą takiego rozwiązania jest fakt, że część ogrzanego powietrza wraca do obudowy, jednak zaletą jest skuteczność nawet wtedy, gdy wirnik turbiny się nie kręci. Ogrzane przez radiator powietrze siłą konwekcji jest wówczas pchane do góry, przez co przepływ zostaje ciągle zachowany.

Taka konstrukcja radiatora może wskazywać na to, że karta została stworzona z myślą o działaniu w trybie pasywnym. Tak też jest w rzeczywistości. W momencie, gdy pracujemy w środowisku dwuwymiarowym (kiedy przeglądamy internet, rozmawiamy na GG itp.), karta pracuje pasywnie. Turbina przedmuchująca powietrze zatrzymuje się, zegary taktowania rdzenia i pamięci zostają obniżone, automatycznie zmniejsza się wysokość napięcia zasilania. A co w przypadku ciasnych obudów ze słabym obiegiem powietrza? Gdy temperatura rdzenia zaczyna zbliżać się do wartości krytycznej, turbina zaczyna powoli okręcać się, aby zapobiec przegrzaniu. Warto dodać, że w takiej sytuacji karta nadal pozostaje praktycznie bezgłośna.

Gdy uruchamiamy grę albo jakąkolwiek aplikację 3D, karta automatycznie przełącza się na wydajniejszy i – chcąc nie chcąc – głośniejszy tryb. Napięcia rosną, taktowania również. Wentylator automatycznie uruchamia się dostosowując swoje obroty do obciążenia rdzenia. Za odpowiednie zarządzanie trybami odpowiada aplikacja iTracker zamieszczona na płycie.