Bioshock Infinite

Niebiańska Atlantyda pełna grzechu

Seria Bioshock jest jedną z najlepiej ocenianych gier komputerowych w historii. Podwodne miasto Rapture to majstersztyk w każdym calu, a historia zaprezentowana w dwóch pierwszych częściach dotykała tematów, które są zwykle omijane w tej branży. Bioshock Infinite nie jest inny – tak samo wspaniały jak poprzednicy, tak samo wyrazisty, poruszający niemniej ważne tematy. Warto było na niego czekać, bo to jedna z najpiękniejszych gier w historii elektronicznej rozrywki.

Wprowadzenie

Na kolejną część Bioshocka czekałem ponad trzy lata. Trzy lata, które obfitowały w świetne produkcje AAA, depczące im po piętach gry indie, ale też w projekty totalnie nieprzemyślane, czasem wręcz niegrywalne. O nowe dziecko Kena Levine'a nie bałem się jednak ani trochę, Irrational Games nie wydaje gier słabych, raczej bardzo dobre (Bioshock 2) i wybitne (Bioshock, System Shock 2). Bioshock Infinite dołącza do drugiej grupy.

Historia zaprezentowana w najnowszym dziele Levine'a i spółki skupia się na losach Bookera DeWitta, byłego detektywa Agencji Pinkertona, usiłującego spłacić swój dług zaciągnięty u bardzo wpływowej i niebezpiecznej organizacji. Jego zadaniem jest sprowadzenie tajemniczej kobiety uwięzionej w podniebnym mieście Columbia. Odnalezienie celu nie sprawia Bookerowi zbyt wielkich problemów – te zaczynają się, gdy para próbuje uciec z podniebnego miasta. Booker i Elizabeth wpadają w sam środek intrygi, a ich ucieczka nie będzie niestety prosta. Właśnie wtedy poznajemy głównych bohaterów – to ciężkie chwile kształtują ich relacje, Elizabeth musi zaufać Bookerowi, ten musi ją przekonać do siebie. Nie jest to proste, bo nasz protagonista zdecydowanie nie jest pacyfistą, z czasem wychodzą także na wierzch różne fakty z jego przeszłości. Bioshock Infinite to shooter, w którym główną rolę odgrywają emocje wywoływane przez trudny "związek" naszej cudownej dwójki. To główna siła i motor napędowy tej produkcji.