Medieval II Total War: Królestwa

Pierwszą z kampanii, która opisze jest Britania. Toczy się tu walkę o panowanie na Wyspach Brytyjskich. Podbijać wyspy można Anglikami, Szkotami, Walijczykami, Irlandczykami, a także Norwegami, którzy przypływają by wprowadzić swoje prawa. Ważną role odgrywają tutaj wydarzenia historyczne. Jest to chociażby powstanie Williama Wallacea, który ze sporą liczbą wojsk pojawiaja się znikąd porywając się na swych największych wrogów - Anglię. Ponadto istotną role odgrywa też powstanie baronów angielskich, którzy odłączają się od Anglii, tworząc własne państwo. Tym samym stwarzają spore zagrożenie, robiąc dużo zamieszania na mapie.

Kolejną kampanią jest Crusaders. Tutaj przyjdzie graczowi wcielić się w obrońców Chrystusa, do których należy Królestwo Jerozolimy oraz Księstwo Antiochii. Pragną oni, by ziemia święta należała do chrześcijan. Można również opowiedzieć się po stronie Egiptu, Turcji, lub Cesarstwa Bizantyskiego i próbować wyrzucić chrześcijan ze swych ziem. W tej kampanii ogromną role odgrywają bohaterowie, na jedną frakcje przypada jeden bohater, który posiada specjalną zdolność. Saladyn, władca Egiptu, może na określony czas podnieść morale swoich żołnierzy, zaś Filip II potrafi zwiększyć siłę ataku i wytrzymałość żołnierzy w określonym czasie.

Następną częścią dodatku jest kampania Teutonic. W niej rozstrzygany jest konflikt między zakonem Krzyżackim, a państwem Litewskim, oczywiście znów pominięto Polskę, która co jak co zajmowała ważniejsze miejsce w tej wojnie od Litwy. Nacje jakimi można tu grać to: Zakon Krzyżacki, Litwa, Dania i Nowogród, także Polska oraz Święte Cesarstwo Narodu Niemieckiego. Te dwa ostatnie należy najpierw podbić, czyli odblokować by nimi zagrać. W tej części także pojawia się coś, czego nie było wcześniej - mianowicie Zakon Krzyżacki rządzi się trochę innymi prawami niż zwykłe państwo. Brak jest drzewa genealogicznego, osady miejskie rozbudować maksymalnie można do poziomu miasta, rekrutacja uzależniona jest od poziomu religii. Natomiast grając Litwą jest możliwość zmiany religii, a także rozbudowy różnych rodzajów świątyń pogańskich, dzięki którym Litewskie wojska są bardzo zróżnicowane.