Gothic 3

Dlaczego Pirahna Bytes musi być takie brutalne? Kilka tygodni przygotowań konfiguracji, wyłudzanie od rodziców coraz większego stosu złotówek na mocny sprzęt, tylko po to, żeby zobaczyć jak komputer świetnie radzący sobie z premierowymi grami w jednej chwili zostaje zmieniony w rzutnik służący pokazywaniu znajomym fotek z wakacji. Ale jakich wakacji!

Pierwszy Gothic wszedł na scenę po cichu. Nie był reklamowany, a jednak zdobył ogromną popularność, urzekł fanów wykreowanym światem, ciekawymi pomysłami i rozwiązaniami odróżniającymi go od reszty gier RPG. Druga część była wyczekiwana od chwili pierwszych wzmianek o produkcji. Zręcznie kontynuowała dalsze losy naszego bohatera, który doczekał się także dodatkowych przygód w postaci rozszerzenia Noc Kruka. Ale to nie była część trzecia. Wszyscy wiedzieli, że to kiedyś nastąpi, że nadejdzie trzecia część serii, która zmiażdży wszystko na swej drodze na tron RPG-ów.

Wydanie jest bardzo ładne i pomysłowe. W poszerzanym kartonowym etui ze specjalnymi tłoczeniami znalazły swoje miejsce dwa pudełka DVD – jedno zawiera grę, trzydziestosześciostronicowy poradnik opisujący grę po stronie rebeliantów, czterdziestoośmiostronicową instrukcję oraz mapę. Niestety ta ostatnia jest kompletnie niedopasowana do wymiarów pudełka DVD i aby je zamknąć musimy ją załamać, co ją po prostu niszczy. W drugim pudełku znajdziemy krążek z filmem „Making Of”, a raczej ze zbiorem wywiadów z twórcami oraz trailerami w wysokiej jakości. Wersja kolekcjonerska jest rozszerzona o soundtrack, naszyjnik ze świata Gothica oraz księgę-pojemnik na wszystkie elementy zestawu powleczoną prawdziwą skórą!.

Aleśmy wczoraj popili...

Bohater po raz pierwszy nie zaczyna jako wymoczek, o czym możemy się przekonać już na początku gry – naszym pierwszym zadaniem jest oczyszczenie Ardei, małego przybrzeżnego miasteczka, z orków. Nie myślcie jednak, że autorzy rzucają nas jednak od razu na tak głęboką wodę, są z nami przyjaciele z karnej kolonii. Razem z nimi wybijamy orków przy jednoczesnym poznawaniu tajników gry, które nowicjusze pojmą w mig, a fani mają we krwi. A dalej to już droga wolna. Strony konfliktu są dwie, orkowie i ludzie, jednak wewnętrznych frakcji jest znacznie więcej, a są to orkowie, buntownicy, gońcy leśni, assasyni, koczownicy i barbarzyńcy z Nordmaru.