ASRock M3A785GXH/128M

Powolna ewolucja

BIOS

Po uruchomieniu komputera BIOS wita nas animowanym ekranem startowym wzbogaconym o listę obsługiwanych przycisków. Warto zauważyć, że w M3A785GXH/128M do Setupu wejść możemy również po wciśnięciu klawisza Delete – we wcześniejszych modelach służył do tego wyłącznie przycisk F2.

Sama konstrukcja programu konfiguracyjnego nie uległa zmianie – na samej górze znalazła się niebieska pozioma belka, na której umieszczone są podstawowe sekcje. Pozostała część ekranu podzielona została na dwie kolumny. W lewej wyświetlane są poszczególne opcje, zaś w prawej – opis aktualnie wybranej pozycji.

W porównaniu do M3A780GXH/128M liczba głównych sekcji uległa zwiększeniu. Na górnym pasku pojawiła się pozycja OC Tweaker. To tutaj przeniesiono większość opcji związanych z overclockingiem, które w starszych modelach rozrzucone były między poszczególnymi zakładkami w menu Advanced. Dzięki temu niemal wszystkie niezbędne do podkręcania opcje mamy dostępne w jednym miejscu.

W górnej części OC Tweaker znalazły się dwie pozycje stworzone z myślą o początkujących overclockerach. Wystarczy wybrać wartość, o jaką chcemy podkręcić procesor lub rdzeń graficzny, a następnie zapisać zmiany. Płyta automatycznie podniesie taktowanie wybranego układu. W przypadku procesora zmianie mogą ulec również mnożniki HT oraz NB, a także napięcia zasilające rdzenie i kontroler pamięci.

Z poziomu OC Tweakera możemy również odblokować rdzenie lub cache, dzięki funkcji Advanced Clock Calibration. Jeśli zaktualizujemy BIOS do najnowszej oficjalnej wersji oznaczonej 1.70, to pod ACC pojawi się nowa pozycja nazwana CPU Active Core Control, pozwalająca na wyłączenie wybranych rdzeni.

W dalszej części menu znalazły się opcje pozwalające na dobór parametrów procesora, RAM-u oraz zintegrowanego układu graficznego. Szkoda tylko, że wyłączanie SidePortu pozostało na starym miejscu, tj. w sekcji Advanced. Warto dodać, że Setup na bieżąco wylicza docelowe taktowanie rdzeni, mostka północnego, magistrali HyperTransport oraz pamięci. Na samym dole umieszczono trzy sloty, pozwalające na zapis bieżących ustawień. Nowsze wersje BIOS-u pozwalają na nadanie im nazwy.

Parametry pamięci (poza napięciem i mnożnikiem) ustawiamy w oddzielnym podmenu nazwanym Memory Timing. Ich ilość nie uległa zmianie – do dyspozycji oddano nam (oprócz podstawowych dziewięciu opóźnień) Command Rate, tRFC, pięć alpha-timingów oraz kilka parametrów Fine Delay. Listę zamyka cała rodzina Drive Strength. Płyta ułatwia dobieranie opóźnień wyświetlając aktualne ustawienia.

Możliwości podkręcania prezentują się następująco:

• HTT: 150 – 500 MHz,
• PCI-E: 75 – 250 MHz,
• GPU: 450 – 2000 MHz,
• mnożniki SidePortu: 533, 667, 800, 1066, 1200, 1333, 1400 – 1700 co 30 MHz,
• oddzielna regulacja napięcia rdzeni i kontrolera pamięci w zakresie od 0,6 do wartości maksymalnej dla procesora powiększonej o 312,5 mV (co 12,5 mV),
• napięcie RAM: 1,48 – 2,4 V co 40 – 120 mV,
• napięcie magistrali HyperTransport: 1,3 lub 1,35 V,
• napięcie GPU: 1,09 – 1,79 V co 80 - 110 mV,
• napięcie SidePortu: 1,5 – 1,8 V co 100 mV,
• dostępna jest regulacja mnożnika rdzeni, mostka północnego oraz szyny HT,
• ACC pracuje w trybie standardowym i hybrydowym (dobierane automatycznie).

Zakładka odpowiedzialna za monitoring parametrów nie uległa nawet najmniejszym przeobrażeniom. Znajdziemy w niej temperaturę płyty i procesora oraz napięcia na trzech „dodatnich” liniach zasilacza. Możliwa jest obserwacja prędkości obrotowej wszystkich czterech wentylatorów. Szkoda, że tylko jedno ze złączy na płycie umożliwia uruchomienie automatycznej regulacji prędkości. Niestety, ale w dalszym ciągu wymagane jest użycie wentylatora z czteropinową wtyczką.

Testowaną płytę, podobnie jak poprzedniczkę, wyposażono w zintegrowany z Setupem program Instant Flash. Dzięki niemu możemy zaktualizować BIOS nie uruchamiając systemu operacyjnego. Do programu dostajemy się z poziomu zakładki Advanced.